On ma rację...
Wcale nie! Przecież możesz do niego przyjeżdżać. Stado nie zająć nie ucieknie...
A co z Alfa?
Przeciwstawisz się ojcu!!!
Wywali mnie z domu!
Dla niego...
Moje myśli waliły się. Co miałem zrobić.
Na spontana!
- Olivier! Poczekaj! - dogoniłem go.
-CO?!
- Czy nie wystarczy to że Cię Kocham... Mogę przyjeżdżać do ciebie lub ty do mnie na parę dni. I tak razem już skończyliśmy ostatni rok. Stado nie ma co z tobą rywalizować... Wygarnę ojcu co o nim myślę, o jego Alfie... O wszystkim Olivier... Tylko nie zostawiaj mnie...
Westchnąłem.
- Ja nie mam nikogo... Ojciec jest prawie 24/h w pracy, matka nie żyje, a stado... Oni tylko słuchają moich rozkazów, a za plecami o mnie szepczą... Proszę pomysł o tym. Jeśli nie chcesz być ze mną, zrozumiem... Ale wiedz że ja nie mam nic już do stracenia oprócz honoru i serca...
piątek, 31 lipca 2015
Od Max'a #38
Od Oliviera #37
- Ale co będzie potem?! Mieszkamy na dwóch końcach kraju. Nasi rodzice się nienawidzą. I co wrócimy do domu: "Hej synku, jak było?" "Świetnie, poznałem kogoś." "Kogo?" "Maxa, jest wilkołakiem" Jak myślisz co powiedzą? A t w o j a Alfa? Porzucisz całe stado dla mnie? - w tej chwili zacząłem iść w kierunku mojego pokoju.
Od Max'a #36
-Tak... Bo najlepiej o wszystkim zapomnieć! Czy ty nie umiesz rozwiązywać problemów? Jezu Evans!!! Ja cię kocham jak szalony, nie wyobrażam sobie tego głupiego obozu bez ciebie, ale najlepiej o wszystkim zapomnieć! Może wampiry tak potrafią ale wilki NIE! My jak zakochamy się to jest to do końca... Można zakochać się potem w Innej osobie, ale nadal czujesz tą pustkę... Więc... Jeśli takie twoje życzenie... Niechaj będzie... - przy ostatnich słowach usiłowałem nie załamać głosu i nie rozbeczeć się tam jak mała dziewczynka.
Od Oliviera #35
Od Max'a #34
Nie.... Nie...nie... To dla mnie za dużo.... On... Mnie... Kocha?!
List wyleciał mi z dążących rąk. Nie miałem pojęcia co w tym momencie miałem zrobić. Wrosłem w ziemię. W moich oczach nazbierało się multum łez, które tylko czekały na pozwolenie opuszczenia swej kryjówki.
- Olivier... - głos miałem załamany. - Spójrz na mnie....
Ten nie posłuchał. Pewnie się bał że jak spojrzy mi w twarz zobaczy uśmiech i powiem mu : To wszytko było żartem! Ja też się tego obawiałem.
- Hej... Nie płacz... - usiadłem obok niego i wytrałem rękawem swojej koszuli jego spadające łzy.
- Kochasz mnie Evans?
Od Oliviera #33
Do oczu napłynęło mi tysiące łez. Nie mogłem się powstrzymać i puściłem jedną. Widział ją i dobrze. Do ręki podałem mu, tylko małą karteczkę:
Życzę Ci,
Jesteś już wszystkim czego potrzebuję,
Nie możesz zobaczyć,
O Oliviera #31
- Dlaczego?
- Kurwa, bo tak! - wykrzyknąłem. Max odszedł definitywnie rozczarowany i smutny. Byłem typem samotnika. Poza tym musiałem przemyśleć parę spraw.
Jak ja mogłem się w nim zakochać? Jeszcze pierwszego dnia. Będę o nim myślał przez resztę pobytu...Co ja mam, do cholery, zrobić?! Co zrobią moi rodzice, że:
- zamiast się uczyć, znalazłem sobie miłość;
- Moim chłopakiem jest wilkołak;
- Moim CHŁOPAKIEM jest wilkołak;
Moi rodzice też są wampirami. Znamy się już jakieś 2058 lat, a oni do dziś nie wiedzą, że jestem gejem. Chyba wolę sobie nie wyobrażać co się by stało.
Od Max'a #30
Od Max'a #30
Po chwili dołączył do mnie Olivier. Założył kaptur na głowę i ukrywał pod nim swoje zdziwienie. "Czy on wie ze ja go widze?" Zaśmiałem sie w duchu. Ognisko bylo ogromne. Do okoła były ławki i stoły z jedzeniem i alkoholem (?!). Jakie było moje zdziwienie kiedy zauważyłem różne drinki, wina, piwa... Był także DJ. "Oo... Nawet niezłą muze mają" .
- Przynieść ci coś do picia?- spytałem.
- Nie, dzięki.
Evans usiadł na najbardziej oddalonej ławce. Podszedłem do jednego ze stołów z drinkami.
- Jeden nikogo nie zabije...- powiedziałem. - Przecież od jednego nie będę piany, co nie?
Wziąłem jakiś czerwony i wróciłem do Evansa.
Po chwili stwierdziłem że się nudze. Wypiłem na raz resztę czerwonego płynu i wstałem.
- Chodzi się przejść, nudno tu...- powiedziałem.
- Ok.- powiedział trochę nie pewnie. - Nie jesteś przypadkiem piany?
- Nieeee... Wypiłem tylko jednego drinka. Od tego nie jest się pianym, a w szczególności wilkołaki...
Od Max'a #29
- Max...- powiedział.
Ja nie zwróciłem na to uwagi i jedną rękę miałem na jego brzuchu pod koszulą, a drugą trzymałem go w pasie.
- Jest 18 powinniśmy iść- powiedział.
- Nic się nie stanie kiedy jesteśmy spóźnieni- powiedziałem.
Odwróciłem go do siebie. Od razu wyszukał moje zielono-szare oczy. Pocałowałem go lekko w usta. Zjeżdżałem pocałunkami po jego szczęce, aż do szyji.
- Evans... Smakujesz truskawką- wymruczałem mu.
- Tak, wiem... mam taki płyn..,
Jęknął mi prosto w usta kiedy przygryzłem mu dolną wargę. Potem znów zjechałem do szyji i zrobiłem mu malinkę.
- Jesteś mój Evans- powiedziałem i wyszedłem z domu. Oparłem się o chłodny mur. Co ja wyprawiam?!
Od Olivier'a #28
- Nie, nie. Nie możemy - postanowiłem mu się stanowczo. Zaraz potem wstałem. Ubrałem czarne rurki i koszulę w kratkę. Oczywiście w moim zestawie nie zabrakło bluzy.
-Dlaczego?
- Jeju, ciągle "Dlaczego?". Dlatego, że ja teraz nie chcę. Nie jestem przygotowany psychicznie.
Poszedłem do salonu i wyglądałem przez okno, miałem naprawdę piękny widok na las. Nagle Max podszedł do mnie od tyłu. Moje plecy dotykały jego brzucha. W końcu włożył mi rękę pod koszulę.
czwartek, 30 lipca 2015
Od Max'a #27
Stałem chwilę w salonie. Co on tam tak długo robi? Powoli wszedłem do jego sypialni i zauważyłem jego w samych bokserkach. Nie! Błagam, nje rób mi tego! Czemu jestem taki ciekawski?!
Powoli, cicho podszedłem do niego. Stał do mnie plecami. Delikatnie położyłem mu ręce na biodrach i przyciągnąłem do swojej klatki piersiowej. Byłem trochę wyższy od niego.
- Mogłeś zamknąć drzwi- wyszeptałem mu do ucha i tak jak ostatnio moje wargi dotknęły jego wrażliwej skóry na płatku ucha.
- M-Max...- jęknął spanikowany.
- Tak?- spytałem i przygryzłem jego lewe ucho.
Sapnął zaskoczony.
- C-co ty r-robisz?!
- Coś na co miałem ochotę dużooo wcześniej- szepnąłem.
Lekko pocałowałem jego szyję.
Od Oliviera #26
- Przyjdę po ciebie o 18, okej?
- Okej.
Poszedłem do pokoju wziąłem prysznic, była 16. Jeszcze dwie dłuuugie godziny. Postanowiłem więc poczytać "Papierowe miasta" Johna Greena:
" Nic nigdy nie zdarza się tak, jak to sobie wyobrażamy. [...] Z drugiej strony, jeśli sobie niczego nie wyobrażasz, nigdy nic się nie wydarza."
Świetnie to ująłeś Q. Cytat dobrany do odpowiedniej chwili. Aż się uśmiechnąłem.
O luju, już 17:30. Nagle ktoś zapukał. Byłem w samych bokserkach:
- Zamknij oczy - powiedziałem do Max'a, który jeszcze mnie nie zauważył. - Poczekaj chwilę.
Szybko się ubrałem, gdy zamykałem szafę. Ktoś znów dotykał moich bioder.
Od Max'a #25
Widziałem jak Evans piorunuje wzrokiem te dwie laski... Jak im było na imię? Brunetka Kate... No cóż drugiej nie pamiętam. Uśmiechnąłem się do nich. Moja zasada: nie rób sobie nie potrzebnie wrogów.
- Witam śliczne panie... - powiedziałem.
Dziewczyny od razy zachichotały. Skrzywiłem się w duchu. Jak ja mogłem być taki zaślepiony dziewczynami?! Taa... Ogłaszam wszem i wobec że jestem gejem.
- Chciała bym zapytać się, czy masz czas dziś wieczorem... Bo jest organizowane ognisko powitalne i jakbyś chciał to możemy iść na nie razem...- powiedziała wykręcając sobie lekko palce.
Pf... nawet odwagi nie ma mi spojrzeć w oczy!
- Oh... Całkiem zapomniałem o ognisku! - udałem zaskoczonego.- Raczej nie przyjdę. Przykro mi. Wcale nie!!! Może kiedy indziej, co ty na to? - wymusiłem uśmiech, a dziewczyna złapała przynętę i zgodziła się. Odszedły szybkim krokiem co chwile chichocząc. Blleee...
- Ty na serio... ?- spytał po chwili.
- Ale co?
- Nie idziesz?
- Idę... Oczywiście że przyjdę, ale nie z tą krową... A może ty byś chciał przyjść ze mną... jako kumpel...- wiedziałem że mogę go tym zranić, ale ja nigdy się nie przyznaje do własnych uczuć.
Od Oliviera #24
Zaczęła się lekcja, a nauczyciel kazał wybrać innym konie i osiodłać je. Oczywiście w zależności od tego w jakiej grupie są - czerwona grupa = bordowy set, niebieska grupa = granatowy set.
Z tego co zdążyłem obliczyć były trzy dziewczyny i jeden chłopak z niebieskich. Niestety to były te dziewczyny, które widzieliśmy w lesie. Co chwilę patrzyły się na nas:
- Widzisz jak one się na nas lampią? - powiedział mi do ucha Max.
- Też to zauważyłeś? - dodałem.
- TO MOŻE NAJPIERW PANOWIE SIĘ PRZEDSTAWIĄ?! - krzyknął nauczyciel.
- Oczywiście, Maximus Riddle - zaczął Max, a dziewczyny jęknęły. Zacząłem być chorobliwie zazdrosny.
- Olivier Aleksander Evans - też musiałem to zrobić.
Lekcja była łatwa. Pewnie dlatego, że od najmłodszych lat jeżdżę konno. Po udanej lekcji, gadaliśmy razem:
- Ej, one ciągle się na nas lampiły - powiedziałem.
- No, wiem.
- Mhn, o wilku mowa. - Podeszły do nas te dwie laski, z tego co zapamiętałem blondynka miała na imię Lauren, a szatynka Kate.
- Hej...- powiedziała Kate wpatrując się w jego oczy. Niestety nie wiedziała jednego, że tylko ja mogę się w nie wpatrywać.
Od Max'a #23
Ohhhhhh... Pięć godzin z nim. Nie że było źle, ale boże on był takkiii słodki, a jak się rumienił to od razu musiałem wybijać sobie pazury w ręce by nie rzucić się na niego za to przestępstwo ... Ten uśmiech, ten śmiech powinien być zabroniony!
Chłopak przyszedł po chwili. Pewnie Evans musiał wszystko przemyśleć. .. Nie jestem idiotą by nie wiedzieć że zrobił to specialnie.
- Weźmiesz mi Reine?- spytałem.
- Ok, ale czemu?
- Idę się przebrać, dołącze do ciebie zaraz- powiedziałem.
Uśmiechnąłem się lekko i pobiegłem do siebie do domku. Wziąłem szybki prysznic i przebrałem się w czarną bokserkę i szare dresy. Zmieniłem się w wilka i pobiegłem na plac gdzie stał tam Olivier z Black Moon, Reine i innymi obozowiczami.
Postanowiłem go nastraszyć. Podszedłem do niego od tyłu i lekko położyłem swoje dłonie na jego biodrach. Ten od razu się spiął i szybko się odwrócił.
- C-co ty robisz?- wyjąkał cicho.
- Yyy... próbowałem cię nastraszyć, ale coś mi nie wyszło... i... sorry... - byłem zdecydowanie za blisko jego twarzy.
Na dodatek przygryzł wargę. Czy on chce być tu zaraz pocałowany przez wilkołaka, na dodatek po środku placu z ludźmi?!
- O boże... nie rób tak...- sapnąłem.
- Co?
- Nie przygryzaj tej cholernej wargi...- już prawie warknąłem.
Pazury z całej siły wbijałem w dłonie, pewnie już krew mi leci.
- Że tak?- i jeszcze raz przygryzł wargę.
Jęknąłem. Miał mnie... pierwszy raz się tak zachowałem...
- Tak!
Od Oliviera #22
Czyli on to wszystko wiedział i widział moje rumieńce i słyszał moje jęki. Nie, dlaczego. Trudno musiałem się pogodzić z myślą, że się w nim zakochałem:
- Możemy się zatrzymać? - zapytałem.
- Jasne, ale dlaczego? - Znów "Dlaczego?"
- Muszę się odlać.
- Jasne, ja poczekam.
Wcale nie musiałem się odlać, musiałem ochłonąć. Przez te pięć godzin myślałem tylko o NIM. To było chore.Wszystko było chore. Nawet nasze łaskotki były chore. Chociaż? Nie, one były słodkie i podniecające. To jak siedział mi na biodrach, a ja mogłem go dotknąć. Oczywiście nie tak jakbym chciał, ale i tak to było świetne.
Od Oliviera #20
-Jedziemy dalej?
- Ale mamy być o 13, przecież nie zdążymy - zaprotestowałem.
- Beże, Evans. Złam choć raz w życiu jakąś zasadę. Jest dopiero 10, a droga powrotna zajmie na jakieś 30 min. To co jedziemy?
- Jasne..
Po chwili jazdy przejechały koło nas dwie dziewczyny. Dobrze było widać jak się na nas patrzą:
- Chyba spodobałeś się tej blondynce - powiedział jak w miarę się oddaliły.
- Raczej nie jestem nią zainteresowany - wydusiłem.
- Dlaczego?
- Bo jestem gejem...
Od Oliviera #18
Robił wszystko specjalnie. Dążył do jednego - bym się bardziej podniecał. Głupek, słodki głupek:
- Położymy się na tej polanie? - zapytał.
- No okej...- odparłem.
Gdy leżeliśmy on zadał dziwne pytanie:
- A wampiry zmieniają się w nietoperze? - Wkurzyłem się i dźgnąłem go lekko w brzuch. Po chwili uświadomiłem sobie co zrobiłem. D o t k n o ł e m go.
Zły ruch Evans - pewnie sobie pomyślał.
Od Oliviera #16
- Ja też, to świetnie! - ucieszył się Max, ale czy naprawdę go to cieszyło? Mnie nie. Codziennie będę musiał walczyć z samym sobą. Już ocieranie się naszych rąk, podczas spaceru, powodowało, że miałem nienormalne myśli.
- Evans - powiedziałem.
- Co?! - skrzywił się Max seksownie podnosząc jedną brew.
- Wolę jak mówisz do mnie Evans.
- Dlaczego? - On zawsze doszukiwał się wszystkiego.
- Bo to takie oschłe i wytworne.
- Wampiry naprawdę mają dziwny gust.
Żebyś wiedział Maximusie, żebyś wiedział...
Od Oliviera #14
- A ty co robiłeś, jak ja ściągałem bluzę? - Przecież nie mogłem mu powiedzieć, że mi się, no ten, p o d o b a.
- Dobra, dobra. - Podniósł rękę i wskazał palcem bramę. - Tam musimy iść, a potem będziemy sami. - Będziemy s a m i. Dobrze wiem, że mówił o czymś zupełnie innym, niż bym chciał.
- A nie musimy komuś powiedzieć, że jedziemy, że zabraliśmy konie?
- Nie. Zasada jest prosta. Nowi muszą wybrać sobie jakiegoś konia, a potem o 13 przyjść z nimi do areny, gdzie odbędzie się lekcja. Rozumiesz, Evans? - Skinąłem głową.
***
Po chwili byliśmy już w przepięknym, magicznym lesie:
- O czym pogadamy? - zapytał.
- Dlaczego nazywasz mnie Evans? A nie normalnie Olivier?
Od Oliviera #12
Poszedłem do siodlarni. Wziąłem specjalny komplet do jazdy klasycznej:
- Czarne siodło;
- Czarne wodze;
- Bordowy czaprak;
- Bordowe ochraniacze;
Po chwili koń był gotowy do jazdy. Wskoczyłem na niego. Wygodne siodło - pomyślałem. Niestety, w mojej bluzie było mi strasznie niewygodnie. Zmuszony byłem ją ściągnąć.
Max popatrzył się na mnie z niedowierzaniem. Chyba po raz pierwszy zobaczył jak wampir świeci się pod wpływem światła:
- Jedziemy do lasu? - zapytałem przerywając mu gapienie się na mnie. Widziałem, tylko jego mały uśmieszek.
Od Oliviera #10
- Dobra, zasady są proste: Kto pierwszy, ten lepszy - oznajmił.
Ruszyliśmy w kierunku koni. Wiedziałem, którego chcę. Piękny Quarter Horse w maści kary.
Wilkołak chyba nie spodziewał się, że mam nadludzką szybkość - jak każdy wampir. Zanim się zorientował ja już siedziałem na moim koniu. Widać, że trochę się zdenerwował.
Koń mnie zaakceptował, więc byłem zadowolony z siebie:
- Gratuluję - w końcu wydusił z siebie te słowa i ukłonił się lekko. - Jak go nazwiesz?
- Black Moon, bo to ogier.
- Nieźle, ale mój i tak będzie miał lepsze. - Wypiął pierś do przodu i uśmiechną się.
- Najpierw musisz go znaleźć. - Lekko uniosłem kąciki ust.
Od Max'a - #9
Spojrzałem na niego. On... Serio??
- Nie, nie mam...
Nie wiem czy dobrze zauważyłem, ale widziałem lekką ulgę na jego twarzy.
Uuu... czyżby wampirek coś poczuł do mnie?
- No to jesteśmy na miejscu. ..- powiedziałem.
Chłopak spojrzał przed siebie. Wyszliśmy właśnie z ogrodu i dotarliśmy na pastwisko z końmi. Każdy już w swoją pierwszą lekcje musiał złapać swojego konia. Dziś po południu mieliśmy pierwszą lekcje jeździectwa. Mialem zamiar zdobyć szybciej konia.
- Co ty na to, by trochę szybciej zająć się jeździectwem?
Uśmiechnęłem się przebiegle.
Od Oliviera #8
Uśmiechnął się.
- Jazda konna i Sztuki walki, tak jak ty...- odpowiedziałam na jego poprzednie pytanie.
- To świetnie.- poklepał mnie przyjacielsko w ramię.
- Mogę ci zadać pytanie?
- Jasne..
- Masz dziewczynę?
Od Max'a - #7
Staliśmy przez chwilę przed ogrodem, który przypominał labirynt. Widziałem jak chłopak wpatruje się we mnie, prawie za każdym razem kiedy nie patrzałem na niego. Słodkie... Aż żygam tęczą. ..zaśmiałem się w duchu. Nie przepadam za związkami. Może miałem parę dziewczyn, jak i chłopaków- tak, tak, jestem bi - ale to nie znaczy że byłem z nimi dłużej niż tydzień. Tłumaczyłem sobie to że to nie jest ta lub ten jedyna/jedyny.
- Jakie dodatkowe przedmioty wybrałeś ? Ja jeździectwo i sztuki walki? - spytałem.
Olivier spojrzał na mnie wyrwany z myśli.
- Nie spodziewał bym się że ty byś wybrał jazdę konną...
- Tak? To słucham co ty byś mi wybrał? A może sądzisz że nadaję się tylko do walk?
Od Oliviera #6
Był gadułą. Zwykły betonowy chodnik był w stanie opisać tysiącem przymiotników. To dobrze, bo ja byłem słuchaczem. Nawzajem się dopełnialiśmy.
Doszliśmy do ogrodu. Przypominał labirynt mnóstwo krzaków powodowało uczucie bezludzia. Zaproponowałem przechadzkę pomiędzy nimi.
środa, 29 lipca 2015
Od Max'a - #5
Czułem jakby ktoś właśnie by mi dał w pysk. "Oh! Ty głupku wybrałeś sobie idealny cel na przyjaciela!"
- I co? Powinienem teraz cię zabić? Wątpię w to... chyba nie o to chodzi w takim obozie...- powiedziałem.
Chłopak wysłał mi lekki, prawie nie wykrywalny uśmiech. Widziałem jak na mnie reagował. Uśmiechnąłem się z tego powodu. To było takie miłe uczucie.
- Oprowadzić cię?- spytałem.
- No okey... od kiedy tu jesteś?
- Od dwóch dni. Troche już zapoznałem się z terenem- powiedziełem prawie szepcąc mu do ucha. Jakby ktoś zapomniał to ja nadal siedziałem, tylko że teraz na trybunach, a obok mnie siedział Olivier. Chłopak sapnął, a ja oczywiście wiedziałem dlaczego. Przy wypowiedzianych przeze mnie słowach, moje wargi lekko musnąły jego płatek ucha.
Od Oliviera #4
Patrzyliśmy się na siebie jeszcze przez kilka minut, po czym postanowiłem go poznać. Zszedłem na dół i spokojnie mogłem patrzeć na jego przemoczoną, od potu, koszulkę. Wcale mnie to nie brzydziło, wręcz przeciwnie. Chciałem dotknąć tych pięknych mięśni:
- Hej, jestem Max Riddle - powiedział chłopak i wyciągnął ręke.
- Olivier Evans- Uścisnąłem dłoń.
- Miło mi.
- Mi też.
- Pozwól, że ściągnę koszulkę. Bycie wilkołakiem nie jest takie proste. - Ściągnął ją, ale zrobił to specjalnie, by bardziej mnie podniecić. Widział jak lampię się na jego kaloryfer. - Tobie nie jest gorąco w tej bluzie? Na dodatek masz jeszcze kamtur...- nie skończył wypowiedzi, a jego uśmiech nagle znikł. W końcu zrozumiał kim jestem. - Ty jesteś wampirem, a my jesteśmy...
- Odwiecznymi wrogami.
Od Max'a #3
Czułem się strasznie podekscytowany informacją, że moje wakacje nie będą polegały tylko na siedzeniu w domu. Na dodatek na ODSU było dość ładnie. Teren otoczony lasem i ciągnącym się zaraz obok jeziorem. Na środku całego obozu był budynek treningowy i domki nauczycielskie. Nasze były rozstawione zaraz obok "koloseum". Czemu koloseum? Był to dużej wielkości okrągły plac,po bokach były betonowe siedzenia. Jego podłoże było wysypane białym piaskiem, a na środku były ustawione bronie. Od broni palnej do mieczy. Były także manekiny, na którym teraz się wyżywałem. Potem poprosiłem jakiegoś chłopaka o walkę ze mną. Jakoś dziwnie pewny siebie był. Po dość długim treningu wreszcie się poddałem i przeciwnik wygrał powalając mnie na łopatki. Cichy jęk wydobył mi się z gardła kiedy podniosłem się do pozycji siedzącej. Czułem na sobie palący wzrok. Odwróciłem się i zobaczyłem przystojnego bruneta siedzącego na kamiennych trybunach. Patrzał na mnie z ciekawością wypisaną na twarzy. Uniosłem prawą brew do góry i posłałem mu ironiczny uśmieszek.
wtorek, 28 lipca 2015
Od Oliviera ~ #2
9:00 ktoś puka do drzwi. Jest to niska kobieta. Nie da się ukryć, że była wampirem. Blada skóra, cały czarny strój i czerwone oczy:
- To ty jesteś Oliwier Evans?
- Dokładnie - odpieram i wyciągam rączkę od walizki.
- Jestem twoją opiekunką.
Zaraz potem wsiadamy na motor, który po chwili zaczyna...lecieć? Tak, dokładnie.
***
Gdy dojechaliśmy na miejsce, czułem się dziwnie. Pewnie z tego natłoku osób, które tam były.
sobota, 11 lipca 2015
Od Max'a - #1
"Drogi Maximusie! Z wielką przyjemnością informujemy że dostał się Pan do naszego Obozu Dla Specjalnie Uzdolnionych w skrócie ODSU. Przyjedzie jeden z nauczycieli by zabrać Pana do Obozu. (1 lipiec godz. 09.00.) Pozdrawiam Dyrektor ODSU Luke Sandora "
- Okey? - zdziwiłem się tym listem. Wziąłem kolejny do ręki i także go przeczytałem. " Proszę o wybranie zajęć na pierwszy rok:
- Historia ODSU
- Rasoznastwo
- Zmiennokształtność
- Walka Białą Bronią
- Obrona przed innymi gatunkami
- Nauka przetrwania
- Filozofia
Obowiązek jest wybrać pięć podstawowych przedmiotów, obowiązują także dwa dodatkowe :
- Jazda Konna
- Sztuki Walki
- Treningi Wytrzymałość
- Starożytne Runy Lecznicze
Proszę o wybranie przedmiotów i wysłanie ich listy do 30 czerwca. Pozdrawiam Luke Sandora " Przełknąłem ślinę. No to się w kopałem...